رمان حرارت تنت پارت 53

جلو میاد … بازوم رو میگیره و به اتاق می بَره : چش نی ، گوشه … عوض میکنی میریم …
توی اتاق بازوم رو ول میکنه که میگم : مسیح زشته ؟
پوفی میکِشه و می دونم که می خواد خونسرد جوابم رو بده و می گه :
ـ بد نیست … زیادی خوبه … اونقدر زیادی که همچین داری با رگ غیرتم بازی میکنی … برو عوض کن خانومم ، برو…
نیشم شل میشه و میگم : خیلی هم قشنگه …
نیمچه لبخندی به این لوس بازیم میزنه و میگه : توله ، میام جِر می دم تو تَنِتا !
با خنده لباس عوض میکنم که باز رو به راه میشه و میگه ، می خنده … شوخی می کنه … شوخی هایی که رنگ به رنگ
میشم و بازم بهش میگم که بی حیاس ! ….
خوشحال میشم از این حساسیتش … از این گیر دادنش … از این که منو فقط برای خودش میخواد …
هر چقدرم دلت آزادی بخواد … هرچقدرم دوست داشته باشی که بی قید باشی … بازم تعصبی که عشقت خرجت میکنه…
زیر دندونت مزه میده … توی دلت قند آب میکنه و ته دلت می لرزه … احساست رو قلقلک میده …
به خونه ی حاج کمال که می رسیم پیاده میشیم … ابروهام به هم نزدیک میشه و سوالی می پرسم : مهمون دارین ؟
ـ خانواده ی یاشارن … یسنا جدا شده … امروز حکم طالقش رو دادن و بعدا صیغه ش رو می خونن … ماهی گفته بیان
تنها نمونن تو خونه حالش بگیره …
به سمت ساختمون می ریم و میگم : مامان ماهی با خانواده ی پدریت راحت تره تا با خواهرش خودش …
ـ سایه ی خواهرش رو با تیر می زنه … درسته که با برادر خواهرای کمال خوبه ، همون قدر که با اینا خوبه ، با خانوم
بزرگ که میشه مادر حاج بابا بَده …
صبر میکنم و سمت من برمیگرده … هنوز دستم توی دستشه که میگم : وا ، تو مادر بزرگت زنده س ؟ …
ـ آره بابا ، مادر بزرگ نگو ، فسیل بگو …
خنده م میگیره : نگو اینطوری گناه داره …
باز راه می افتیم و من ادامه میدم : پس چرا رفت و آمد ندارین ؟
ـ گفتم که ، مامان ماهی بدجور شاکیه ازش ….
ـ حاج بابا چی؟

اونم شاکیه ، خیلی وقته حتی مادرش رو ندیده دقیقا یادم نمیاد ، اما چند سالی میشه … اتفاقا دو هفته ی دیگه سالگرد
ختم آقا بزرگه … بابای حاج کمال … از اهواز میاد …. میره خونه ی اهورا اینا … بعد از حاجی، بابای اهورا بزرگه س …
اونجا میره تا با هم برن سرخاک … اهواز با عموی کوچیکم زندگی میکنه … مجرده اونم !
ـ من هیچی از زندگی تو نمیدونما ….
ـ نه که من می دونم !
بی مقدمه میگم : تورج داداشمه !
میخکوب میشه … با مکث سمتم برمیگرده که میگم : همون عزیزیه که گفتی داغش رو به دلم می ذاری …
زل میزنه به چشمام و وا می ره …. حس میکنم بازم از خودش و قضاوت عجوالنه ش دلگیره … لبخند میزنم … دست
دیگه م رو جلو میارم و روی دستش می ذارم … همون دستی که دستمو گرفته … میگم :
ـ گذشته ها رفته … بیا … بیا دیگه به روی خودمون نیاریم چی شده …
هر دو دستش رو بیرون میکشه و تنگ بغلم میکنه … بیخ گوشم میگه : گذشته گند زدم … خراب کردم …. آینده ت رو
… آینده مون رو می سازم … قول میدم نهان !
ـ اینجاااااارووو ….
از جا می پرم ، اما مسیح به روی خودش نمیاره و فقط زیر لب میگه : به وَاهلل شیطونه میگه ببرمش همون چهار راه خراب
شده ولش کنم !
خنده م میگیره و ازش فاصله میگیرم … کسری دو تا یکی پله ها رو پایین میاد و سوت میزنه و میرقصه : حاال یارُم بیا…
دلدارُم بیا ….
مسیح ـ چته تخم جِن ؟ عروسی نَنَتِه ؟
کسری ـ عروسی برج زهره مارمونه …. ) رو به من ( اخالقه تُخـ)( رو دوست داشتی یا اخمش زیادی قشنگه ؟
بلند قهقهه می زنم و مسیح تند سمت کسری میره که کسری با همون سرعت دو تا یکی پله ها رو باال میره …
مسیح اخمو مچ دستم رو می گیره و دنبال خودش می کِشونه ، غر میزنه : یکی نی بگه ساغر از جنگولک بازیای تو
خوشش اومده یا دلقک بازیت قشنگ تره …

نیم نگاهی به من میندازه : نیشِت شل شده ها !
با ته مونده های خنده داخل میریم … خنده م رو قورت میدم نگام که به مامان ماهی می خوره … حاج بابا مثل همیشه
خوشرو سالم میکنه ….
بعد از سالم و احوال پرسی با بقیه تنها صندلی خالی کنار یسنا رو نشونه میگیرم … جلو میرم و کنارش می شینم … مسیح
سرگرم سر و کله زدن با کسری شده که براش دست گرفته … یه بغل گرفتن ساده توی باغ بزرگ این خونه چه دردسری
شد …
یسنا: چی شده کسری این همه ذوق زده س ؟ …
می خندم : مرض داره ، چیزی نشده … تو خودت خوبی ؟
لبخند مالیمی می زنه : دلیلی برای بد بودن وجود داره ؟ …
شونه باال می ندازم : تا از چه دیدی بهش نگاه کنی …
ـ یاشار گفت بهم کثافت کاری نادر زندگی تو رو هم گرفته … معذرت می خوام !
ـ بابت کاری که هیچ ربطی به تو نداشته و تو باعثش نبودی معذرت می خوای ؟
یسنا پوفی میکِشه : خواستم با چنگ و دندون نگه دارم زندگیمو … نه از روی عالقه … از روی نخوردن مهر طالق توی
شناسنامه م … منتها تیر آخرو حرکت زشتی که با تو کرده بود رها کرد …
لبخند مالیمی میزنم … دستم رو روی دستش که روی زانوشه می ذارم و مالیم فشار میدم … می گم : پس خوشحالم
که اون اتفاق تونست قانعت کنه که از تالش دست برداری …. آدمی که از ریشه خرابه … میوه ی خوب نمیده … حتی
بعد از هزار سال که پاش آب بریزی و کود بپاشی ! … دیگه چنگ و دندونم به کار نمیاد !
خم میشه و بی هوا گونه م رو می بوسه : این جمله ت رو باید با آب طال نوشت !
ـ نهان …
جا می خورم و به عقب بر میگردم .. حواسه مسیحم به سمت من پرت میشه … برای اونم این صدا زدنه مامان ماهی
عجیبه … هولزده بلند میشم …
ـ بـ … بله ؟ …
ـ بیا میز شام رو بچینیم …

🆔 @romanman_ir