رمان حرارت تنت پارت 36

لبم رو انقدر دندون گرفتم که بی حس میشه … اشکام راه می گیره … بی صدا اشک میریزم و تموم تنم حس میکنم
درد میکنه … مسیح پاهام رو نوازش میکنه و زمزمه وار باهام حرف میزنه :
هیچی نیست نهان … گریه نداره … تموم شد ….
تموم نشده و من شاید ناشی باشم … اما می دونم که مسیح به خاطرم کوتاه میاد … خم میشه و با دستاش پای چشمم
میکِشه که اشکام رو پاک کنه …
لبی رو که مطمئنم وَرَم کرده رو نرم می بوسه و میگه : تموم شد نفسم … تموم شد خانومم .. گریه نکن …
گریه م بند نمیاد و از جا که بلند میشه روی کاناپه مچاله میشم … ریز بودنم کنار مسیحی که هیکلیه زیادی تو چشمه …
مسیح کلافه دستی بین موهاش میکشه و لباس تنش میکنه …. نفس کشیدنام تند شده و اشک ریختنم تمومی نداره…
دستاشو زیر سرم و زیر زانوهام میگیره ..
بلندم میکنه و به اتاق میبره … روی تخت میذاره … کنارم لبه ی تخت میشینه و نگام میکنه … خجالت میکشم و نگام
رو منحرف میکنم تا باهاش چشم تو چشم نشم …
اما مسیح انگار اتفاقی نیفتاده … کنارم دراز میکشه و بازوم رو میگیره … سمت خودش می کِشه … سرم رو روی بازوش
میذاره ….
لوس میشم … بینیم رو بالا می کِشم … خودم رو بالا می کِشم … سرم رو روی سینه ش می ذارم … کمی جا به جا
میشم … بدنم درد میکنه و قطره اشکم از شقیقه م رد میشه و روی سینه ی مسیح که زیر سرمه می افته …
حرکت انگشتاش لابه لای موهام رو دوست دارم .. من چند دقیقه ی پیش ترسیدم … لرز کردم … تب کردم … اما مسیح
مدارا کرده … ناز خریده … بوسیده … گِله نکرده ….
خجالت می کِشم از این همه لوس بودن و پا ندادنم به قول مسیح … اما دست خودم نیست … مازیار بد داغی روی دلم
گذاشته که سرد نمیشه … خاکستر نمیشه و از بین نمی ره ….

صدای مسیح تو گوشم می پیچه و میگه : اشک و گریه نداره خانومم …
بینیم رو بالا میکِشم و میگم : ببخشید !
حس میکنم می خنده … می دونم می خنده تا به روم نیاره ترسیدنم رو … کمی سرش رو بلند میکنه و بالای سرم رو می
بوسه و میگه :
خانومت که ریزه باشه و تو صبر نداشته باشی ، همین میشه … من دلخور نیستم نهان !
چیزی نمیگم که با یه حرکت از جاش بلند میشه … روی تخت میشینه و به تاجش تکیه میده … منم روی پاش جا به جا
میکنه … سرمو به سینه ش تکیه میده و با دستش شکمم رو لمس میکنه ….
مالش میده و نرم حرکت میده …. نگام به ساعدش می افته … نمی خواستم جیغ بکشم … نمی خواستم صدام بالا بره …
اما جای ناخنم روی ساعدش زیادی تو چشمه ….
دستم رو روی جای ناخنم میذارم و بغض کرده میگم : زخم شده !
با لبخند و لحن مهربونی که به دور از مسیحیه که می شناسم لب میزنه : وحشی !
لبم به خنده چاک می خوره و این همه مدارا کردنش شرم زده م می کنه … من زنی ام که نمی تونم … نمی شه با شوهرم
باشم … می ترسم و منقبض میشم … لرز میکنم … مسیح اگه بخواد می تونه با زور هر بلایی سرم بیاره …
قبلا یه بار تا مرز تجاوز به زنش پیش رفته … اما امشب برام ارزش قائله … بهم احترام میذاره … بی تابی خودش رو ندید
می گیره و با من راه میاد … ینی راه اومده !
بهتری ؟
با صدای تو دماغی میگم : خی … خیلی درد میکنه ؟ ….
باز حس میکنم میخنده ، اما جواب نمیده … با چشمای اشکی سر بلند میکنم و نگاش میکنم : به من می خندی ؟
ای جاااانم …
دستاش رو دورم حلقه میکنه و تنگ تر بغلم میکنه میگه : دوره تو بگردم خانوم کوچولو، به تو نخندیدم که … آخه تا حالا
شوهر نکردم بعد شب زفافمون ببینم درد داره یا نداره …
چشام گشاد میشه و ازش فاصله میگیرم میگم : بی تربیت !
می خنده و میگه : یه کم درد داره …
یه کم ؟ …

میگن !
خجالت زده م از مسیح بابت زن بد بودن براش … اما خودم دوست دارم چند دقیقه ی پیش رو تجربه کنم … جلو میرم و
گردنش رو می بوسم : یه کم رو می تونم تحمل کنم !
عمیق نگام میکنه و میگه : میدونستی خیلی بغلی تشریف داری ؟
پس … پس بغلم کن …
همونطور که تو بغلشم روی تخت چرخ میزنه و باز خیمه میزنه روم … می خوام به ترسیدنم میدون ندم و مسیح بابت این
همه ترس و سرخ و سفید شدن از خجالتم کیف میکنه … خم میشه و لبم رو گاز میگیره …
میگم : آییی … وحشی !
می خنده : خیلی ترسناکم برات ؟ …
میگم : فقط … فقط خیلی گُنده ای !
پر عشق می بوسه …. پیش میره … این بار جیغ میزنم … درد میکشم … راه میام … ملایم تره … بهم وقت میده … آخرش
تموم بدنم تیر میکشه … صدای جیغ بلندی که میکِشم خونه رو بر میداره … حس میکنم تموم جونم داره در میره …
مسیح بی حرکت میمونه و میگه : نهان … نفس عمیق بکش … تموم شد … نهان نوکرتم یه چیزی بگو …
مُردم مسیح …
کم کم ازم فاصله میگیره و هول زده به تخت نگاه میکنه جلو میاد و از جا بلندم میکنه …. گریه م بند نمیاد …. در حموم
رو باز میکنه … منو توی وان میذاره و دوش رو باز میکنه … دوش آب گرم و خودش کنار وان روی زمین زانو میزنه …
کمرم رو مالش می ده … با همون آب گرم …
چشام رو بستم و صدای هق هقم بلنده و توی چهار دیواری سرامیکی حموم می پیچه …
عزیزم … خانومم … الان خوب میشه … باشه نهان ؟ …

آب حموم داخل وان قرمز رنگ میشه و مسیح در پوش رو بر میداره …. می فهمم که خونریزی کردم و نگاه ترسیده ی
مسیح یادم میاد … اونم هول کرده … حالم واقعا خوب نیست … اما قربون صدقه های مسیح لذت بخشه و شبیه درمون
روی درده !
*
باد ملایمی میاد و پرده ی کِرِم رنگ رو تکون میده … از تب و تاب دیشب ، مسیح پنجره رو باز گذاشته بود ! … گونه
هام رنگ میگیره و تموم تنم درد میگیره … من چیکار کرده بودم ؟ …
نگام به پنجره س و حس میکنم عاشق این بالا پایین رفتن قفسه ی سینه ی مسیح زیر سرمم … حس میکنم حاضرم
تا ابد بمونم تا دست و پا زدن قلبش رو زیر سرم حس کنم !
دستم رو روی شکمم میذارم … اونقدری بی تاب و پُر دَردَم که همین ملحفه ی نازک سفید رنگی هم که مسیح روم
کشیده برام وزن داره …
خانوم شدن سخته و حالا من خانوم شدم … صدای پر از عشق مسیح هنوزم رگ و پِی احساسم رو قلقلک میده …
همون صدایی که دیشب بیخ گوشم گفته بود : خانوم شدنت مبارک !
بوسه ی ریزی روی سرم حس میکنم … سر بلند میکنم و چونه م رو روی قفسه ی سینه ش می ذارم … می خوام به
روم نیارم که حالم خوب نیست و لبخند بی جونی میزنم …
صبح بخیر !
لبخند ملایمی میزنه و میگه : صبح بخیر خانومم !
لوس میشم و صورتم روی توی سینه ش پنهون میکنم ، نمی خوام اندازه ی قند های آب شده ی توی دلم رو حتی
حدس بزنه … می خنده و میگه : می دونستی خجالتت از پا در میاره منه مسیح رو ؟!
چیزی نمی گم که خودش ادامه میده : بهتر شدی ؟
سرم رو تکون میدم … حرف نمیزنم … اصلا حرف که بزنم خجالت و عشق توش موج میزنه و مسیح دست میگیره برام…
صبح با موی خیس خوابیدی … نمیگی تب کنی میمیرم !؟
موهایی که خودش شسته بود و حوله کشیده بود لا به لاش تا نم اونا رو بگیره …. نرم قفسه ی سینه ی برهنه ش رو
می بوسم و میگم : این همه پر عشق بودنت و دل دادنم رو دوست ندارم …
باز چونه م رو می ذارم همون جای قبلی و میخ چشمام می شه و اخم میکنه : بابت ؟!
خب دلم موندن و نرفتنت حتی بیرون از خونه رو می خواد و این سخته !