رمان دیانه

ماشین کنار در بزرگى تو یکى از کوچه هاى قدیمى تجریش ایستاد. کیف کوچک دستیم رو برداشتم و از ماشین پیاده شدم.

ترس و دلهره امونم رو بریده بود. انقدر استرسم زیاد بود که احساس تهوع بهم دست میداد .

راننده از ماشین پیاده شد و بى توجه به استرس و نگاههاى بى قرار و پر از ترسم زنگ آیفون رو زد.

نگاهم رو به پیچک هایى که از دیوار خونه به کوچه سرک کشیده بود دوختم. در با صداى تیکى باز شد.

راننده بى توجه به حالم در رو باز کرد گفت:

-بهتره انقدر دست و پا چلفتى نباشى.

و وارد حیاط شد. نفسم رو پر صدا بیرون دادم ب و پشت سرش وارد حیاط شدم.

پارتهای رمان        https://goo.gl/xKYTqr

عکس شخصیت های رمان دیانه