رمان حرارت تنت پارت 39

به حالت زاری می گه : نهان توضیح میدم عزیزم … آروم باش …تو .. تو فقط از خونه ی اون بی همه چیز بزن بیرون …
فقط بیا بیرون نهان … بیا بیرون تا کار از کار نگذشته … آسو گفت که کارد و پنیرین … که … که رابطه نداره باهات …
لبم رو گاز میگیرم … دست دیگه م رو روی پیشونیم می ذارم و میگم :
تو بودی تورج … آره ؟ … تو بودی زنگ زدی خونه ی حاج کمال …
مکث میکنه و بعد جواب میده : چ … چی میگی نهان ؟
کسری تموم مدت نگام میکنه که زار میزنم : که از فروش دخترش حرف زدی … به جز من که فروخته میشدم از کدوم
دختر حرف میزدی ؟
تورج ساکت میشه و کسری با دهن باز مونده نگام میکنه و التماس وار میگم : بگو خودت نبودی … بگو دارم اشتباه
میکنم …
تورج از کوره در میره و عربده میکِشه : از خونه بزن بیرون … از مسیح دور بمون … اون دختر که گفتم تو نیستی … اون
خونه هم جایی برای تو نداره … خونت رو می ریزم نهان … خودم خونت رو میریزم اگه خودت نیای !
صدای بوق اِشغال تلفن توی گوشم می پیچه … گوشی از دستم می افته و بازوم کشیده میشه … کسری با چشمای سرخ
شده و اخمو می گه :
چه خبره ؟ ..
با همون حال بد و همون اضطراب و همون فکرای درهم و بَرهَمی که تا جنون منو برده با بیچاره گی می گم : نمی
دونم … به خدا نمی دونم …
انگار حالا که تورج گفته اون دختر من نیستم ترس برم می داره … اگه من همون دختر باشم … همونی که به خانواده ی
مسیح مربوطه … سرم تیر می کِشه …
کسری تورج کیه نهان ؟ …
هنوز بازوم گیر کرده بین انگشتاش و من پیشونیم رو به سینه ش تکیه می دم و میگم : داداشم … نمی دونم … شاید
داداشم !
صدای مسیح تو گوشم که میگه ) خانوم شدنت مبارک ! ( می پیچه و نفسم رو میگیره … حس خوبی بهش ندارم …
تورج راست میگفت ؟ من اون دختری که تورج زنگ زده بود و گفته بود نیستم ؟! … مسیح … صدای گریه م بلند تر میشه
و من زار میزنم برای خانوم شدنم …
اگه من همون دختر فروخته شده باشم … مسیح باهام چه نسبتی داره ؟ … شوهرمه یا …. !! اصلا چی شد ؟ چطور شد که
به این خانواده و این آدما برخورد کردم ؟ … شب عروسیم فقط با عروسیه مسیح یکی بود ….
2 حرارت تنت نوشته ک.شاهینفر
کسری دستاش رو دورم حلقه میکنه … میدونم تو ذهنش هزار تا … شاید هم بیشتر سوال داره اما نمی پرسه چون زار
زدن من تموم نشده … تمومی نداره … دلداریم نمیده ، ینی چیزی نمیگه … اما این دست دور شونه هام و حلقه کردنش
خودش دلداریه …

تاکسی که ترمز میزنه جلوی باغ، کسری حساب میکنه و اول پیاده میشه … خم میشه و بازوم رو میگیره و پیاده نمیشم
بلکه پیاده م میکنه … روی فرم نیستم و سرم گیج می ره … مسیح شوهرمه …. همین و بس … با خودم تکرار میکنم …
تورج راست میگه که من همون دختر نیستم … دوست ندارم همون دختر باشم … همون دختر بودن ینی دختر کمال و
ماهی بودن ! … آرزوی داشتن خانواده ی به این خوبی رو بیشتر دوست دارم تا داشتنش رو! آرزوش از داشتنش خیلی
بهتره …..
مسیح برام عزیز تر شده … خیلی عزیزتر، از وقتی که میگه تب کنم میمیره ! از وقتی که می بینمش تب میکنم … ضعف
میکنم …. من روی همیشگی بودنش حساب کردم … اصلا تورج اینو گفته تا ما رو جدا کنه … تورج از ایرانی ها متنفره…
منم ایرانی نیستم و ترکیه به دنیا اومدم !
صدای داد یکی رو می شنوم : یا امام حسین ….
کسی محکم روی بازوم میزنه و پرت میشم … یه ماشین با سرعت از کنارم میگذره و کسری نعره میکشه :
کدوم گوری سِیر میکنی نفهم ؟ …
دستام روی آسفالت خراشیده شده … سر زانوهام پاره شده و من به کسری نگاه میکنم که خم میشه و از روی زمین بلندم
میکنه. غر میزنه :
معلوم هست چته ؟ … سر پا شو لامصب …
در باغ رو با کلید باز میکنه و داخل میریم … توی فکرم و از راه باریکه میریم تا به ساختمون برسیم … نگام به ماهی می
افته که روی تاب نشسته و داره بافتنی می بافه …
با دیدنش صبر میکنم … دوست ندارم جلوتر برم … کسری سمتم برمیگرده …. حرکت دست مسیح روی تنم … لباش
روی لبم …
دستم رو روی لبم میذارم و با خودم میگم … نه ، امکان نداره … اصلا چطور ممکنه ؟ مسیح شوهرمه … هرطور حساب
میکنم نمیشه که به جز شوهر با من نسبتی داشته باشه …
من لذت برده بودم از حرکت نوازش مانند دستاش و صدای بیخ گوشم ) من مَنگه همین تب داشتنه تنِتَم ! (
چشام رو اشک می پوشونه و پشت دستم رو روی لبم می کِشم … کسری مات به حرکاتم نگاه میکنه و مامان ماهی سرپا
شده با دیدنمون … با دیدن من و حالتم وا رفته مونده که ببینه چه خبره … من خودمم نمی دونم چه خبره … چه خبر
شده !؟

مامان ماهی هول شده پایین میاد و خودشو به من می رسونه … با دستاش بازوهام رو میگیره و نگاه میکنه : ساره … ساره
جان خوبی ؟ )رو به کسری( چش شده بچه م ؟
بچه م گفتنش دلم رو به درد میاره … یه قدم عقب میرم تا دستش رو برداره … ماهرخ گفتن برام بهتره تا مامان ماهی
گفتن … صدای قیژ باز شدن در و بعد صدای موتور یه ماشینی که دقیقا صدای ترمزش رو پشت سرم میشنوم و کسری
پا تند میکنه و سمت ماشین میره …
عقب بر میگردم و با دیدن مسیح داغ دلم تازه میشه …
کسری مسیح، نهان خوب نیست … اصلا خوب نیست …
مسیح هولزده و عجول سمتم میاد و نگام میکنه … اونقدری توی چشمام اشک جمع شده که نمی بینمش … تار می
بینمش …
نهان … خانومم … چی شدی ؟ … )رو به کسری( چش شد؟
کسری نمی دونم به خدا ….
مسیح با یه قدم بلند خودش رو بهم می رسونه و بغلم میگیره … باید پسِش بزنم ؟ … نه … نباید … تورج گفته من اون
دختر نیستم … من خواهر تورجم … خواهرشم که برای بردنم به در و دیوار میزنه …
خسته م … اندازه ی همه ی فکرای مسخره ای که می کردم خسته م … احتیاج دارم به مسیح و بودنش … احتیاج دارم
که اینطوری بغلش آروم بگیرم …
ماهرخ کنارمونه و میگه : خاک به سرم .. مسیح ساره چی شده ؟ بچه طوریش شده ؟ …
اینم یه درد روی همه دردامه … خبری از بچه ای که ماهی هنوزم منتظرشه نیست و چقدر زندگیم پیچیده شده !
*
نهان ، بیداری ؟
به زحمت چشم باز میکنم و کمی جا به جا میشم و خواب آلو میگم : سلام !
لبه تخت نشسته و با دیدن چشمای بازم خم میشه … پیشونیم رو می بوسه و میگه : ساعت خواب … بهتری ؟