رمان حرارت تنت پارت 56

کسری پوزخند میزنه … چشماش سرخ شده و میگه : هواخواهشم که هستی … همون الدنگ جلوی شرکت که عرضه
نداشتی و نهان به خاطرت فرار کرد؟!
پوزخند میزنه : بزرگ شدی کسری!
اخم میکنه … ترسیده سمت کسری میرم و میگم : به خدا داری اشتباه میکنی ….
کسری به کناری هلم میده و حتی نگام نمیکنه : خفه شو نهان … خفه شو … باورم نمیشه لعنتی …
جیغ میکشم : داداشمه … به خدا داداشمه …
سمت تورج می نالم: تو یه چیزی بگو …
کسری وا رفته نگام میکنه که تورج جلو میاد … بغلم میکنه … حریص منو میبوسه … دلتنگمه … منم دلتنگشم … پیشونیم
رو می بوسه … روی جفت دستامو … چشمامو … باالی سرمو … هول زده و نگران … تورج هم مادر بوده برام هم برادر
هم دوست بعد از آسو !
چشماش رو نم اشک برداشته و میگه : خوبی نهان ؟ … خوبی یه دونه ؟ … الغر شدی چرا ؟ … اذیت میکنه تو رو اون
بی ناموس؟ … آره ؟ … گریه نکن عزیزم ..
با صدای بلند گریه میکنم و با مشت به سینه ش می کوبم: کجا بودی؟ … این همه وقت کجا بودی؟ .. من مُردم و زنده
شدم … می دونی چیا سرم اومد؟ …
تنگ بغلم میکنه و تموم مدت کسری بهت زده نگامون میکنه … هنوزم دو به شَکه … سرم که روی سینه ش می شینه
میگه : تموم شد … حاال اومدم …
ازش جدا میشم و دستش رو که کمی خراش برداشته تو دستم میگیرم … باالی زخمش رو می بوسم و میگم : زخمی
شدی؟ باز دعوا کردی ؟ …
فین فینم سالن رو برداشته و تورج خیره به کسری با نگاه حرصی میگه : اومدم که نذارم کسی از گل نازک تر بگه بهت…
کسری: اومدی که چی؟ ببریش؟ … هه … اینارو باش …
دلگیر به کسری نگاه میکنم که میفهمه … از در دلجویی در میاد و میگه : من … من نمی دونستم اون داداشته …
چیزی نمیگم و تورج زیادی به کسری خیره س .. نگران می شم، دعواشون بشه چی ؟ … به تورج نگاه میکنم: بیا بشینیم،
هان ؟ … خب بشینیم حرف بزنیم … باشه؟

دستش رو می کِشم و سمت مبل میبرم … روی اون میشینه و کسری هنوز سرپاست که از کنارش می گذرم … من حتی
برنج رو هم یادم رفته … از خمیر، خمیرتر شده و بغض کرده زیرش رو خاموش می کنم … کال بیخیالی طی کردن و به
روی خودم نیاوردن به من نمیاد !
آب میوه رو با لیوان داخل ظرف می ذارم و داخل میرم … کسری هم روی صندلی رو به روی تورج نشسته … مبل کناری
تورج رو اِشغال میکنم و میشینم … می خوام به کسری نگاه نکنم و به این که فکر کرده دارم به مسیح خیانت میکنم فکر
نکنم !
تورج پا روی پا می ندازه و میگه: دیگه وقتشه به نمایش مسخره تون خاتمه بدین … نهان با من میاد …
به تورج نگاه میکنم و صدای کسری رو میشنوم : کی گفته؟ موندن و نموندنش رو تو تعیین میکنی؟ … بعد فکر کردی
تو ببُری و بدوزی مسیح تنش میکنه ؟ …
تورج اخم میکنه: چیه؟ مسیح خان از کیسه بوکس بودن نهان خسته نشده ؟
کسری اخم مالیمی میکنه … منم گنگ میشم … تورج از کجا اینا رو می دونه ؟ …
تورج دستش رو دور لیوان آب میوه تکون تکون میده و این ینی عصبیه …من این حالتای تورج برام آشناس و باز صداش
رو می شنوم :
تورج: من سرپرست نهان به حساب میام … می خوایم از کشور خارج بشیم … مسیح به نفعشه خودشو قاطی بازی ما نکنه!
کسری: کجا گازش رو گرفتی داداش ؟ …
لیوان از دست تورج می افته …. هولزده بلند میشم و لیوان رو از روی زمین برمیدارم …
تورج بی معنی لبخندی میزنه و میگه : بی هوا سُر خورد !
کسری بی اهمیت به وضع پیش اومده ادامه می ده : یه لحظه ترمز کن … اوال که اوضاع فرق کرده … دیگه بین مسیح
و زنش جرقه ای نیست که تو بخوای کبریت بزنی تا آتیش بشه ! دوما جناب سرپرست ، حالیته االن نهان شوهر داره و
تو نمی تونی براش تعیین تکلیف کنی ؟ … ضمنا، شما کی باشی که از فروش خواهر گمشده ی من حرف می زنی ؟
تورج به وضوح رنگش می پره و اخم میکنه … یه اخم غلیظ و میگه : هیچی بینشون عوض نشده؟ )رو به من( بگو راست
میگم نهان … ضمنا من همه کاره ی نهانم و برای پس گرفتنش از هر راه کثیفی استفاده میکنم … حتی راه انداختن
جنگ روانی برای خانواده ت ! …
کالفه به جفتشون نگاه میکنم : می شه بس کنین ؟ …

کسری: چی رو بس کنم؟ دزدکی مهمون راه دادنت توی خونه؟ … که اونم از قضا برای داداشه من تعیین تکلیف میکنه؟
تورج به تمسخر میگه: چه داداش خوبی !!!
کسری: عین تو که دایه ی مهربون تر از مادر شدی …. نهان دلداه ی مسیحه و تو نمیتونی اینو عوض کنی …
تورج عصبی بلند میشه و داد میزنه: نهان گه می خوره … حالیته ؟ دلش رو آتیش میزنم، خودم می کُشَمِش … حالیته یا
تموم ؟
کسری به مسخره میخنده و از جا بلند میشه : هیچ غلطی نمیتونی بکنی …
تورج میخواد سمتش بره تا درگیری شروع بشه که تند با دستم ساعدش رو میگیرم: تو رو خدا … من بمیرم اگه درگیر
شی … تو رو خدا تورج !
با نگاه پر از خشمی به کسری ازش رو برمیگردونه و با دو دستش بازوم رو میگیره: مدارکت رو بگیر … ینی می گیری …
بهش نزدیک نمیشی … می برمت … میریم … خب ؟ … هرکی سنگ بندازه رو من برمیدارم از سر رام … باشه ؟ به مسیح
میگی …
به کسری نگاه میکنه و میگه : اگه قانونی و با دادن مدارک گذاشت که هیچ، اگه نذاشت هزارتا راه غیر قانونی هم هست…
باز نگام میکنه … خیره به چشمام میگه: دور بمون ازش … خودم می کُشَمِت اگه بفهمم رابطه ت با مسیح فرق کرده،
اوکی ؟!
بهت زده نگاش میکنم … جدی باهام حرف میزنه … از کُشتَن من حرف میزنه … بغض میکنم و بازوهام رو ول میکنه …
از خونه بیرون میزنه … روی مبل وا میرم …
اگه تا االن به زور منو نبرده به خاطر کارای شرکته … می دونم که صبر کرده تا کمی حساب کتابا رو جمع کنه و اونور
آب یه جایی رو پیدا کنه و بعد بریم … همین نقشه ی قبل از رفتنمون بود

کانال رمان من

🆔 @romanman_ir