رمان حرارت تنت پارت 38

مسیح با پرخاش سوئیچ رو سمتش می گیره : بپر موتور ماشین رو داغ کن که اگه یه مو از سرش کم بشه دهنت سرویسه
کسری سوئیچ رو میگیره و همزمان که سمت ماشین میره میگه : معلوم نیست به خون هم تشنه ن یا قراره جای لیلی
مجنون رو پر کنن …
مسیح خم میشه و روی دستاش بلندم میکنه که صدا بلند میکنم : آی … مسیح دارم میمیرم به خدا …
خدا نکنه … کم چرت بگو … میریم دکتر درست میشه …
عقب سوارم میکنه و خودش کنارم میشینه … کسری استارت میزنه … از باغ که بیرون میزنیم مسیح سمتم برمیگرده و
بیخ گوشم می گه : حالت بد بود از همون اول ، نگفتی !
چیزی نمیگم و پشت دستم رو روی گونه م می کشم … مسیح صدا بلند میکنه : بگاز این وامونده رو انگاری گاری می
رونی !
کسری کلانتری تا ظهر جوابگوعه ها … ساره نپیچونه نره …
مسیح گه می خوره نره ، زنیکه ی بی خانواده رو دوست دارم نره تا دهن ..
به سمتش برمیگردم و میگم : می … میشه یه ذره … یه کم مودب باشی ؟
پوفی میکشه و کسری جلوی بیمارستان نگه میداره ….
مسیح برو کلانتری … ساره نرفته بود رضایت نداده بود سندی که تو داشبورده میبری گِرو می ذاری تا بعد من می دونم
و ساره …
پیاده میشه و میخوام پیاده شم که خم میشه و نمی ذاره … روی دستاش بلندم میکنه … عصبی میگه : بذارم خودت بری
این بار شست پات بره تو چشمت ؟
خجالت میکشم از نگاه آدمایی که از کنارم می گذرن و میگم : مسیح بذارم زمین …
گوش نمیده و جلوی ایستگاه پرستاری میگه : بخش زنان یه نوبت فوری می خوام …
پرستار اتفاقا کسی داخل نیست و می تونین ببرینش …
داخل میریم و در که می زنه میگم : تو رو خدا بیارم پایین ، زشته …
پایین گذاشتن من و صدای بفرمایید داخل اتاق همزمان میشه .. مسیح دروباز میکنه و زیر لبی سلام می کنه … دکتر یه
خانوم میان ساله و با دیدنم لبخند میزنه … گونه هام رنگ می گیرن و من حالا دقیقا باید از چی برای دکتر حرف بزنم ؟
با تعارف دکتر رو به روش میشینم و مسیح هنوز سر پا ایستاده … دکتر نگام میکنه و میگه : طوری شده دخترم ؟ …

تند و با خجالت میگم : نه خب .. ینی شده …
مسیح تشر می زنه : نهان …
پوفی می کشم که مسیح میگه : ما رابطه داشتیم … زنم انگاری حالش خوب نیست !
خجالت میکشم و زن لبخند میزنه و میگه : می تونی روی تخت دراز بکشی ؟ …
لبم رو گاز میگیرم و با صدای ضعیفی میگم : خو … خونریزی دارم …
مسیح عصبی میگه : تو خونریزی داری ؟ … آره نهان ؟ …
دکتر با خنده میگه : چیز مهمی نیست آقا … میشه بیرون تشریف داشته باشین ؟
مسیح صراحتا میگه : نه … معلومه نمیشه …
مسیح !
دکتر چیزی بهش نمیگه و فقط رو به من می گه : باید معاینه بشی عزیزم … لطفا دراز بکش …
دوست ندارم معاینه بشم و مسیح جلو میاد … بازوم میگیره و از جا بلندم میکنه : عزیزم خجالت نداره … کم خون منو تو
شیشه کن .. خانومی کن و برو معاینه شو بفهمم چه غلطی کردم باهات !
دکتر ریز بین نگاهمون میکنه و گوش میکنم … بعد از معاینه حس میکنم دردم بیشتر شده … باز سرجا قبلم کنار مسیح
میشینم و دکترم سرجای خودش می شینه …
مسیح چی شد ؟ حالش خیلی بده ؟ …
دکتر نه ، چیز مهمی نیست و طبیعیه … تا دو سه بار اول همینطور میشه و شاید بازم با خونریزی همراه باشه … مراقبش
باشین … از لحاظ جسمی ضعیفه و از طرفی هم تا یکی دو روز رابطه نداشته باشین ….
مسیح نفس عمیقی میکشه و انگاری خیالش راحت میشه که چیز مهمی نیست …
دکتر چند تایی آمپول نوشتم که باید تزریق بشه …

میگم : نه …
هر دو سمتم برمیگردن که میگم : ینی … خب قرص و اینا مگه چشه که آمپول بنویسیم ؟
دکتر با خنده میگه : آدم یه مرد این فیزیکی ) با اشاره به مسیح ( که داشته باشه نباید بترسه … اما فردا یه دونه تزریق
داری ، باشه ؟
*
اخمو دستی برای تاکسی که داره نزدیکمون میشه بلند میکنه و همزمان میگه : اینم از زندگیه ما … ممنوع الرابطه شدم
با زنم !
به واسطه ی مسکن هایی که دکتر به خوردم داده کمی سر حال شدم و با این حرفی که مسیح می زنه میخندم و میگم:
حالا چرا گریه میکنی ؟ …
به سمتم برمیگرده و میگه : تو ام اگه دکترت به گنده بودنت و ریزه میزه بودن شریک زندگیت اشاره می کرد، همینطور
کارد می زدن خونت نمی اومد …
تاکسی صبر نمیکنه و از کنارمون می گذره که مسیح باز برای تاکسی بعدی دست بلند میکنه و من کنارش میرم .. دستم
رو دور آرنجش حلقه میکنم و میگم : در عوض من جون میدم بابت این گنده بودنت !
با خنده سمتم برمیگرده و میگه : نون ندادن تو بخوری ؟ …
با خنده میگم : پررو … تو خیلی نون خوردی دیگه که این شدی … من طبیعی ام …
تاکسی این بار جلوی پامون روی ترمز میزنه و هر دو سوار میشیم … مسیح آدرس کلانتری رو میده و راننده راه می افته
سمتم برمیگرده :
تو ماشین می شینی … نمیای داخل ، خب ؟
وا ، خب ینی چی ؟ …
راننده که انگار از اول درجریان حرف ها هست میگه : حق داره آقا … کلانتری جای زن جماعت نیست …
حرصم میگیره از راننده و روم رو اونور میکنم … مسیحم ناز نمیکشه چون این بار خودش رو مُحِق میدونه .. به کلانتری
می رسیم و مسیح پیاده میشه … پوفی می کشم و به صندلی ماشین تکیه میدم …
از پنجره بیرون رو نگاه میکنم و نگام می افته به یه دختر … دختری که همه ی حواسش به در ورودی کلانتریه و
توجهش سمت مسیح جلب میشه … دقت میکنم …

ریز به ریز حرکاتش رو که میبینم ته دلم خالی میشه … آسو ؟ … اون اینجا چیکار میکنه ؟ … خودمو پنهون میکنم …
بغض میکنم و دلم میگیره … آسو جای منو به مازیار گفته بود که شبونه آدم فرستاده بود برای بردنم و دزدیدنم ؟
جز آسو کسی از آدرس خونه ی مسیح خبر نداشت … آسو و تورج! … دستم رو روی پیشونیم می ذارم و دعا میکنم هرچی
زودتر این همه ابهام توی زندگیم حل بشه !
نمی دونم چقدر میگذره که مسیح رو می بینم همراه اهورا بیرون میاد … دستم سمت دستگیره میره که با دیدن آسو صبر
میکنم …

جلوی اهورا می ایسته ولی روی صحبتش با مسیحه و هرازگاهی از اهورا چیزایی می پرسه … مسیح نیم نگاهی سمت
تاکسی می ندازه. اونا در حال حرف زدنن و یاشار و کسری هم از کلانتری بیرون میان و کنار هم می مونن و با هم حرف
میزنن …
مسیح دست کسری رو می گیره و کمی دورش می کنه از جمع … در گوش هم پچ پچ می کنن و من دل تو دلم نیست
که پیاده بشم و سمت اونا برم …
حرف های مسیح و کسری که تموم میشه … کسری سمت تاکسی میاد و مسیح میره سمت آسو … با عصبانیت باهاش
حرف میزنه و بازوش رو میگیره میکِشه … پشت آسو به سمت تاکسی میشه و من نگران آسو میشم … آسو و من از
بچگی با هم بزرگ شدیم … آسو فرق داره با برادرش، جهان … فرق نداره ؟ …
بغض میکنم و از تاکسی پیاده میشم … یه قدم برمی دارم که کسری بهم میرسه و تخت سینه م میزنه … روی صندلی
می افتم ….
کسری بشین نهان .. زود باش …
به داخل هلم میده و من همه ی وجودم چشم شده برای آسویی که با پرخاش حرف میزنه و اهورایی که بازوی مسیح رو
گرفته تا مبادا از کوره در بره … داخل تاکسی میشینم و کسری کنارم جا میگیره …
کسری آقا برو .. یه کم سریع تر …
راننده از آینه ی ماشین نگام میکنه : خانوم شما ایشون رو می شناسی ؟…
حواس سمت اینه نگاهی پرت میکنم و سری تکون میدم که استارت می زنه و راه می افته … کسری هم همه ی
حواسش به همون سمتیه که آسو شاخ و شونه می کشه برای مسیح و کسری لب می زنه : عجب کَنه ای شده این !
چرا فرار میکینیم ؟ چرا نمی ذاری برم ببینمش ؟ …
نگام میکنه و می گه : از جونت سیر شدی ؟ … فرودگاه رو یادت رفته ؟ … دزدایی که اومدن خونه ت چی ؟ … این دختره
یه ریگی به کفششه …
گوشیت … گوشیتو بده بهم …
گوشیش رو در میاره و سمتم میگیره : دیگه کسی نه زنگ زده و نه پیام داده …
جواب نمیدم و شماره ی تورج رو میگیرم … برمی داره اما حرف نمیزنه که اشکم میریزه و با بغضی که توی صدام بیداد
میکنه میگم : تورج …
تند میگه : جان … نهان … خواهری … نهانم ….

دلم میریزه از این همه شباهتی که بین صدای تورج با همون آدمی که خونه ی ماهی زنگ زده بود و از فروش دختر اون
خانواده حرف میزد …
با گریه و پرخاش میگم : نهان مُرد … باشه ؟ …
مزخرف نگو لعنتی …
آسو هم ؟ … آسو مثله جهانه ؟ … اصلا می دونی چی به من گذشته ؟ .. اصلا حواست هست نه میای و نه میگی بیام؟
… تورج من و یادت رفتم ؟ … اصلا منو یادته ؟ …